Muziek: verschil tussen versies
Uit wiki-lilaca
| Regel 8: | Regel 8: | ||
[[Bestand:Sneeuwkristal.jpg|left]] | [[Bestand:Sneeuwkristal.jpg|left]] | ||
| − | + | * Een klank die vertelt over de schoonheid van de toekomstige creatie; | |
[[Bestand:Zon.jpg|left]] | [[Bestand:Zon.jpg|left]] | ||
| − | + | * Een klank die komt als een schitterende, verblindende zon. | |
Versie van 25 mei 2016 om 11:33
Suprolo-llocings zijn de vreugdeliederen van de aarde.
Zij zijn voortgekomen uit de lila materie van Bernardino de Citta en Sunya de la Terra, The Artists Suprolo.
Iedere suprolo-llocing bestaat in de kern uit twee klanken:
* Een klank die vertelt over de schoonheid van de toekomstige creatie;
* Een klank die komt als een schitterende, verblindende zon.
Deze twee klanken dragen het hele lied, en zij vormen tezamen de Gouden Vibratie. In wezen kunnen dit dus alle klanken zijn. Deze tonen zijn altijd warm, met goud doorweven, vol vermogen, zeer sterk en zeer lichtend, helder als kristal.
Zie ook
Literatuur
Gouden Visie 4.2 april 2011 Geluidsvibratiemeting - een onverwachte avond
