Zijn: verschil tussen versies

Versie van 9 mei 2016 om 16:44

Zijn is Zelf of Geest.

Dit is Essentiële Bewuste Substantie. Het is wezen, belichaming, zelf. Vanuit Hem wordt alles gecreëerd, door zijn impuls, door zijn vermogen, door zijn tegenwoordigheid.

• Zijn is Onsterfelijkheid.

• Zijn is Essentieel Licht, statisch licht. Het is ook heldere straling, verlichting. Helderheid zoals van kristalglas. Ook wel licht als van daglicht. Zijn is dus licht dat in feite onzichtbaar is. Het is ook Vlammende Ether.

• Zijn is Persoon en zelfsubstantie, het Wezen. Daarbij is onpersoonlijk Zijn Zelfsubstantie. Persoonlijk Zijn is Wezen, Persoon.

In het Klaverspel wordt ook wel gesproken van de Bestaander, daarmee wordt een Zijnde bedoeld in illusoire zin. De essentie van Zijn of Zelf of Geest is Bewustzijn-Bewustzijnskracht. De essentie van Bewustzijn is Vreugde.

Uit Zijn kunnen alle vormen gemaakt worden die Bewustzijn-Bewustzijnskracht willen maken. Als Zijn zich verdicht en samenbalt wordt het een zon, en als de zonnen nog meer worden geconcentreerd dan is het elektrisch licht dat vonkt of lichtend is. Dat is de vreugde. Er is dus een steeds grotere intensiteit van licht.

Ook de duistere materie waarvan de fysici op dit moment in 2013 nog niet weten wat dit is, is materie die ontstaat uit de heldere straling van zijn. Zijn is de bron van alle substantie. De huidige mens wordt bijna altijd geregeerd door hebben. Het hebben verhindert eigenlijk alle mogelijkheden tot worden en dus tot zijn.

Zie ook

De Bestaander / Bestaanster

Literatuur

Gouden Visie 5.1 januari 2012 Lilaca en de Werelden van zijn