Hysterie: verschil tussen versies

Versie van 17 mrt 2016 om 15:10

Hysterie vraagt altijd een stevige aanpak. Men moet er nooit in mee gaan. Beter is het stevig en keihard op te treden. Meestal is er hysterie omdat iemand interesse en sympathie wil krijgen. Dit brengt verwarring in de persoon waar het om gaat.

Hysterie is ook een ontlading van veel energie die eruit moet, vandaar vaak geschreeuw of hard geroep, opgewondenheid, zich op de borst slaan of ongecontroleerd hard hoesten. Het gaat ook gepaard met dubbelslaan van het lichaam, borsten vasthouden alsof ze weg zullen waaien of de borstkas vasthouden alsof hij heel kostbaar is. Ook bij het minste geringste huilen, wat vrouwen nogal eens doen, is een truc die hysterica's graag gebruiken.

Men wordt hysterisch als het vitale een grote pressie zet op het mentaal, dan vliegt alles er ongecontroleerd uit, het schuim kan zelfs op iemand zijn mond staan. De ogen staan groot en wild, als witte ronde mistwolken in zijn gezicht.

Het gaat er dan om kalmte te betrachten en flink op te treden tegen de persoon die dit heeft.