Slijmen: verschil tussen versies

Versie van 26 apr 2016 om 13:58

In de bestaansillusie, het Klaverspel, wordt er altijd veel geslijmd om in de gunst te komen. Dat slijm plakt en je komt er dus nauwelijks van af als iemand aan het slijmen is. Iemand is ook een slijmbal op dat moment, je stikt er zowat in.

De wurggreep komt dan ook goed van pas. Als iemand aan het slijmen is kun je bijna niet loskomen van die persoon, het is glad, glibberig, niet aan te pakken, het stinkt en het plakt. Er wordt enorm veel slijm afgescheiden, dat heeft ook te maken met seks en genot. Dat slijm glijdt lekker. Slijmen is in feite naaien, nummeren. En dat past natuurlijk wel bij de penis en het kutje. Hoe slijmeriger hoe beter je kunt nummeren, het is dan één vies, plakkend slijm en dan heb je van alles met elkaar als je samen slijmbalt.

Slijmen hoort ook bij de liefdesillusie, want bij seks wordt er ook veel slijmvocht geproduceerd. Dat hoopt zich weer op in de borstkas en omstreken en dat verhardt erg.

Taai slijm vindt zijn oorsprong vooral in de illusie van bestaan en de liefdesillusie. Vijandige krachten bevorderen dit slijmen graag, je zit dan erg aan elkaar vastgeplakt of vastgeslijmd en dat slijm krijgt iemand erg moeilijk opgehoest. Het slijmbewustzijn in het lichaam produceert dit slijm als het angstig is en vol spanning. Dit wordt gestimuleerd door de slijmkracht die bij dit slijmbewustzijn hoort.

Zie ook

Hartenspel