Alexandra: verschil tussen versies

Versie van 26 feb 2016 om 15:26

Alexandra, het prototype

Zij is de fundamentalist, geflankeerd door de seksmaniak en de grootheidswaanzinnige, die de psychische tederheidsleer predikt in alle wanen van de illusie. Zij zit in alle weke organen, maar de zetel is in het hoofd, in het mentaal materiële gebied. Zij heeft twee gezichten die een zelfde gezicht zijn: dat van Alexandra, de psychische tederheid, maar tevens is zij Hannelore, ook een prototype. Zij is het tirannieke gezicht van Alexandra. Hannelore kan niet tegen het licht, net zo als Alexandra. Zij zijn twee gezichten van hetzelfde, de psychische tederheid.

De psychische tederheid houdt in dat een mens het leuk vindt om te jagen en gejaagd te worden. Hij is ook altijd lief en kwaad tegelijkertijd. Zo'n mens is blind voor wat er werkelijk gebeurt in de illusiespelen, het sluiertje van Alexandra zeeft dat uit. Het laat alleen maar lief zijn zien, ook al is dat er helemaal niet. Het jagen wordt ook niet gevoeld, er zijn alleen leuke theekransjes.

Het sluiertje is een groot goed, het maakt alles aantrekkelijk, fijnzinnig en maagdelijk, verfijnd ook, lief en aardig, attent en mooi. Iedere vrouw wordt een klein meisje met een zachte tedere huid, waar alleen maar fijnzinnige aanrakingen passen. Als Alexandra ben je heel begeerd, zo begeerd dat iedereen je opjaagt. Zowel mannen als vrouwen vechten om de psychische tederheid. De vrouwen doen het om het te krijgen, de mannen om de kunst af te kijken hoe je vrouwen allemaal tegelijkertijd versieren kunt.

Diegene die in de waan van de psychische tederheid leeft is snel gekwetst. Nooit is alles zo mooi als het zou moeten zijn, dat doet heel veel zeer. Alles wordt heel pijnlijk, de tere gevoelens wordt geweld aangedaan. Eigenlijk moest dat niet mogelijk zijn, maar het gebeurt wel zo. Men is dan pijnlijk teleurgesteld in de tederheid.

Het jagen kost veel energie, evenals het gejaagd worden. Men gaat er van hijgen, hoesten en wordt schor. Er komen lichamelijke mankementen, die maar moeilijk genezen. De psychische tederheid is misschien wel niet zo teder als ze lijkt te zijn.

Alexandra is wel lief, maar er mogen geen kwade of slechte dingen zijn, dat is verboden. Dan komt de fundamentalist-paus te voorschijn of de fundamentalist-inquisitie. Zij kijken met het Zwarte Oog naar alle dingen en vinden niets goed. Men moet gestraft worden voor alles wat slecht is. Men buit elkaar uit, zuigt elkaar uit, moordt elkaar uit en wurgt elkaar bij het leven als er dingen gebeuren die niet passen in de psychische tederheid. De tirannie viert opeens hoogtij, en daarmee ook de haat, de dictatuur, de genadeloosheid en de terreur.

Alexandra wil schitteren, zij wil door iedereen gezien worden. Heel zacht en teer is zij, en haar gekwetstheid is gewoon kwaadheid. Daarom hijgt ze dan ook, het hijgen van de seksmaniak.

Niemand deugt, alleen zij. Iedereen moet ook veranderen. Zij mag beslist niet aangeraakt worden door iemand die niet psychisch teder is. Dan wordt zij ontheiligd en bevlekt.

Je mag niet hard praten, niet hard lopen, geen rauwe wortels kauwen, geen appels eten, geen kopje hard op tafel neerzetten. Dat zijn doodzonden, haar verfijnde oren kunnen daar niet tegen. Dat zijn verschrikkelijke geluiden. Zij kan wel anderen de waarheid vertellen en de les lezen. Onder het mom van grapjes geeft zij steken onder water. Alles is heel fijnzinnig en teder aan haar. Zij is de achilleshiel in ieder mens.

Alexandra bacterie

Deze bacterie in de weke organen zorgt ervoor dat er nooit iets in orde is. Alles is slecht. Daardoor detorieert het lichaam, zijn er puisten en zweren te zien. Deze bacterie is ook vaak de oorzaak van allerlei kankers. Vooral longen worden er door aangetast.

Alexandra lila sluiertje

Dit is een ragfijn, heel mooi sluiertje van blauwwitte stof, waarmee alles gezien kan worden maar zo nodig ook alles versluierd wordt in de illusiespelen. Dit sluiertje wordt alleen door lila's gebruikt, het is geen menselijke sluier.

Alexandra sluiertje in de illusie van de mens

Als een mens door het Alexandra sluiertje kijkt, kijkt hij altijd heel wazig. Het is een sluiertje van ragfijne stof, dat alleen psychische tederheid laat zien. Al het andere blijft verborgen. Het sluiertje maakt alles mooi, prachtig, sterk, teder. De psychische tederheid vraagt ook fysieke nabijheid en aanhankelijkheid, dat zijn de twee hoofdingrediënten van dit gebeuren. Maar ook kinderlijkheid, vrijheid, poezelig zijn, weekheid, knuffelen zijn erg gewild. Alleen heel fijnzinnige mensen kunnen dit, de grove meerderheid kan niet psychisch teder zijn. Mannen kunnen het nooit zijn, vrouwen zijn het altijd of ze moeten heel erg grof zijn. Dan vallen ze er buiten. Het sluiertje zeeft alles uit. Het zorgt er bijvoorbeeld ook voor, dat iemand niet in de gaten heeft dat hij de jager is maar ook gejaagd wordt, je bent altijd ook een prooi van zowel mannen als vrouwen. Alles wordt gezien als lief, ook het jagen en gejaagd worden. Een mens ziet door het Alexandra sluiertje een heleboel dingen niet. Het laat alles zeer geselecteerd zien.