Boek, het witte

Het witte boek is de bijbel van de mens in de Lila-illusie.

Het is zijn bijbel waar alle regels in staan waaraan hij moet voldoen. Als hij er niet aan voldoet is hij niet perfect, en moet hij zwoegen in de concentratiekampen van Condena, de vijandige kracht die oordeelt en veroordeelt.

Met het witte boek faalt iemand altijd, het is nooit goed genoeg. Altijd mankeert er nog net even iets aan wat je hebt gedaan. Maar als mens in de Lila-illusie kun je niet begrepen worden, dat is onmogelijk. Want niemand begrijpt hoe belangrijk het is om alles uiterst perfect te doen, zodat er niets op aan te merken is.

Dat is echter niet haalbaar, want een mens is niet perfect en zal het ook nooit worden als mens. Hij zal daarvoor een ontwikkeling van de materie moeten doormaken. Dan heeft hij helemaal geen wit boek meer nodig, dan doet hij automatisch alles wat hij moet doen op een perfecte wijze, omdat zijn lichaam de perfectie is geworden. De energie van perfectie is dan vrijgemaakt uit de elektronen en atomen van het lichaam.

Bovendien wordt iemand ook nog bekeken door het Boze Oog, het alziende oog van God, die een oog heeft dat duizend ogen is. Dat maakt zenuwachtig en daardoor loopt de spanning op in het lichaam. Daardoor gebeurt er niets meer perfect, dus ben je slecht en moet je er voor boeten. Dat is een verschrikking, maar zolang de materie niet is veranderd, blijft dit altijd maar doorgaan.