Vrede, het illusiespel van de vrede

Hier speelt de vrede een rol, die moét er zijn.

En dat kun je bereiken door heel stil te zijn en verder niets te doen. Je kunt dan de hele dag seksen. Seks is vrede is hier het devies. Pacifist moet je zijn, maar dat valt niet mee. Lila pacifisten moeten heel wat doen in de rust waarin zij de vrede dag in dag uit moéten beleven. Want seksen is verplicht, dat bevordert de vrede, maar het is ook heel vies en slecht. Niemand mag weten dat er de hele dag gesekst wordt in alle rust. Door de vele inspanningen op dat gebied komt er zoveel vrede in het lichaam dat het constant moet slapen.

Anton en Francine zitten dan ook de hele dag te slapen, ze kunnen dat niet tegenhouden. Zij zijn narcoleptici geworden. De Dokter van het Nietsdoen zegt, als zij hem consulteren, dat zij vooral niets moeten doen, ook niet werken. Dat is heel slecht voor de vrede en het geluk in de wereld. Anton en Francine hebben altijd oorlog, of je nu wel of niet moet seksen en hoe. Of het met wijn moet of niet. Of dat je ook standjes en houdingen moet oefenen. Zo zijn ze altijd oorlog aan het stoken, ze kunnen niet anders. Maar voor hen is het vrede en pacifisme. Zij zijn twee helften van een appel, zij horen bij elkaar. Zij moéten altijd vrolijk en blij zijn in het superparadijs. Dat is verplicht. Zo leven zij als twee seksmaniakken en oorlogstokers hun leven in de ellende en pijn van de waanzin van een vredesillusie die alleen oorlog is. Hun lichaam gaat er helemaal kapot aan, maar dat merken zij niet.

Dit alles gaat met veel gehijg en gehoest gepaard. Want het waanidee over de vrede mag beslist niet ontmaskerd worden. Het devies hier is: seks is vrede. En alles is seks, want ze willen het superparadijs verwerven en dat is: seks is macht, seks is liefde, seks is bestaan, seks is bewustzijn en psychisch, seks is perfectie, seks is gezondheid en seks is vrede.